Nynorskordboka
ame 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei ame | ama | amer | amene |
Opphav
gjennom lågtysk og mellomalderlatin; frå gresk ‘vasspann’Tyding og bruk
- eldre rommål: 4 anker (2, 1)
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei ame | ama | amer | amene |