Nynorskordboka
dominans
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dominans | dominansen | dominansar | dominansane |
Uttale
dominanˊs; dominanˊgsOpphav
frå nylatin; av dominereTyding og bruk
- det å dominere (1);overtak
Døme
- finsk dominans i skisporet
- i biologi: det at eit gen eller ein eigenskap dominerer