Nynorskordboka
uanfekta
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uanfekta | uanfekta | uanfekta | uanfekta |
Opphav
frå bokmålTyding og bruk
som ikkje lét seg forstyrre eller påverke;
Døme
- vere uanfekta av bråket
- brukt som adverb:
- tusle uanfekta forbi