Nynorskordboka
særdelesheit
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei særdelesheit | særdelesheita | særdelesheiter | særdelesheitene |
Faste uttrykk
- i særdelesheiti hovudsak;
særleg, spesielt- dei likar sport, fotball i særdelesheit