Nynorskordboka
forlegenheit
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei forlegenheit | forlegenheita | forlegenheiter | forlegenheitene |
Tyding og bruk
- kinkig situasjon;
Døme
- setje nokon i forlegenheit;
- stille presidenten i stor forlegenheit
- det å vere forlegen;
Døme
- raudne av forlegenheit;
- vinne over forlegenheita si;
- bli gripen av forlegenheit