Nynorskordboka
midlertidig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| midlertidig | midlertidig | midlertidige | midlertidige |
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtysk, av middeler tit ‘i mellomtida’Tyding og bruk
som gjeld ein kortare periode;
Døme
- ein midlertidig tilsett;
- det er berre ei midlertidig løysing
- brukt som adverb
- ordninga gjeld midlertidig;
- dei budde der berre midlertidig