Nynorskordboka
djunke
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein djunke | djunken | djunkar | djunkane |
Uttale
djoˊnke; dsjoˊnkeOpphav
gjennom engelsk junk; truleg frå javanesisk djongTyding og bruk
kinesisk flatbotna seglbåt