Nynorskordboka
framsnakke
framsnakka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å framsnakkaå framsnakke | framsnakkar | framsnakka | har framsnakka | framsnakk!framsnakka!framsnakke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| framsnakka + substantiv | framsnakka + substantiv | den/det framsnakka + substantiv | framsnakka + substantiv | framsnakkande |
Tyding og bruk
snakke positivt om person som ikkje er til stades;
motsett baksnakke