Nynorskordboka
disponent
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein disponent | disponenten | disponentar | disponentane |
Opphav
gjennom tysk, frå latin; av disponereTyding og bruk
person som leiar ei forretningsverksemd
Døme
- han fekk jobb som disponent