Nynorskordboka
dimorfi
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dimorfi | dimorfien | dimorfiar | dimorfiane |
Opphav
frå greskTyding og bruk
det at det finst to ulike former av eit stoff eller av ei plante- eller dyreart
Døme
- eit døme på dimorfi er at haren byter farge