Nynorskordboka
dimme 3
dimma
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å dimmaå dimme | dimmar | dimma | har dimma | dim!dimma!dimme! |
| dimmer | dimde | har dimt | dim! | |
| dimte |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| dimma + substantiv | dimma + substantiv | den/det dimma + substantiv | dimma + substantiv | dimmande |
| dimd + substantiv | dimt + substantiv | den/det dimde + substantiv | dimde + substantiv | |
| dimt + substantiv | den/det dimte + substantiv | dimte + substantiv | ||
Opphav
av engelsk dim ‘mørk, uklar’; jamfør dimTyding og bruk
gjere lyspære eller anna lyskjelde mindre lyssterk
Døme
- dimme lysa for å spare energi;
- omsynslause bilistar som ikkje dimmar lysa i tide