Nynorskordboka
deprimere
deprimera
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å deprimeraå deprimere | deprimerer | deprimerte | har deprimert | deprimer! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
deprimert + substantiv | deprimert + substantiv | den/det deprimerte + substantiv | deprimerte + substantiv | deprimerande |
Uttale
deprimeˊreOpphav
gjennom fransk; frå latin de- og premere ‘trykkje’Tyding og bruk
gjere nedtrykt;
jamfør deprimerande og deprimert
Døme
- ikkje la seg deprimere