Nynorskordboka
altmogelegmann, altmoglegmann
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein altmogelegmann | altmogelegmannen | altmogelegmenn | altmogelegmennene |
| ein altmoglegmann | altmoglegmannen | altmoglegmenn | altmoglegmennene |
Tyding og bruk
mann som gjer allslags (kropps)arbeid som fell seg;
nevenyttig mann