Nynorskordboka
deklamasjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein deklamasjon | deklamasjonen | deklamasjonar | deklamasjonane |
Opphav
frå latin; jamfør deklamereTyding og bruk
- kunstnarleg framføring eller opplesing;
Døme
- deklamasjon av ein tekst