Nynorskordboka
daddel 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein daddel | daddelen | dadlar | dadlane |
Opphav
gjennom lågtysk dadel; frå gresk daktylos ‘finger, daddel’Tyding og bruk
avlang steinfrukt av daddelpalme
Døme
- eit fat med fikenar og dadlar