Nynorskordboka
ærbødig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ærbødig | ærbødig | ærbødige | ærbødige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| ærbødigare | ærbødigast | ærbødigaste |
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtysk erbödich ‘villig’Tyding og bruk
respektfull, audmjuk, vyrdnadsfull, vyrdsam