Bokmålsordboka
veltalenhet
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en veltalenhet | veltalenheten | veltalenheter | veltalenhetene |
hunkjønn | ei/en veltalenhet | veltalenheta |
Betydning og bruk
Eksempel
- være kjent for sin veltalenhet