Bokmålsordboka
utblinking
substantiv hunkjønn eller hankjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en utblinking | utblinkingen | utblinkinger | utblinkingene |
| hunkjønn | ei/en utblinking | utblinkinga | ||
Betydning og bruk
det å merke trær til hogst;
jamfør blinke (1