Bokmålsordboka
underbegavet, underbegava
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
underbegava | underbegava | underbegava | underbegava |
underbegavet | underbegavet | underbegavede | underbegavede |
underbegavete | underbegavete |
Betydning og bruk
som har dårlige åndsevner, svakt begavet