Bokmålsordboka
ubemannet, ubemanna
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| ubemanna | ubemanna | ubemanna | ubemanna |
| ubemannet | ubemannet | ubemannede | ubemannede |
| ubemannete | ubemannete | ||
Betydning og bruk
som ikke er bemannet;
uten mannskap
Eksempel
- sentralen er ubemannet i helgene;
- et ubemannet romfartøy