Bokmålsordboka
standpunkttaking, standpunkttaing
substantiv hunkjønn eller hankjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en standpunkttaing | standpunkttaingen | standpunkttainger | standpunkttaingene |
en standpunkttaking | standpunkttakingen | standpunkttakinger | standpunkttakingene | |
hunkjønn | ei/en standpunkttaing | standpunkttainga | standpunkttainger | standpunkttaingene |
ei/en standpunkttaking | standpunkttakinga | standpunkttakinger | standpunkttakingene |