Bokmålsordboka
barnebegrensning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
barnebegrensing
substantiv hunkjønn eller hankjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en barnebegrensing | barnebegrensingen | barnebegrensinger | barnebegrensingene |
| en barnebegrensning | barnebegrensningen | barnebegrensninger | barnebegrensningene | |
| hunkjønn | ei/en barnebegrensing | barnebegrensinga | barnebegrensinger | barnebegrensingene |
| ei/en barnebegrensning | barnebegrensninga | barnebegrensninger | barnebegrensningene | |
Betydning og bruk
det å begrense antall barnefødsler;