Bokmålsordboka
nærig
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
nærig | nærig | nærige | nærige |
Opphav
av lavtysk nerich; jamfør nære (2Betydning og bruk
gjerrig, grisk, påholden
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
nærig | nærig | nærige | nærige |