Bokmålsordboka
nynne
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å nynne | nynner | nynna | har nynna | nynn! |
| nynnet | har nynnet | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| nynna + substantiv | nynna + substantiv | den/det nynna + substantiv | nynna + substantiv | nynnende |
| nynnet + substantiv | nynnet + substantiv | den/det nynnede + substantiv | nynnede + substantiv | |
| den/det nynnete + substantiv | nynnete + substantiv | |||
Opphav
lydordBetydning og bruk
synge lavt, særlig med lukket munn
Eksempel
- hun nynnet på en populær melodi