Bokmålsordboka
nufse
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å nufse | nufser | nufsa | har nufsa | nufs! |
nufset | har nufset | |||
nufste | har nufst |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
nufsa + substantiv | nufsa + substantiv | den/det nufsa + substantiv | nufsa + substantiv | nufsende |
nufset + substantiv | nufset + substantiv | den/det nufsede + substantiv | nufsede + substantiv | |
den/det nufsete + substantiv | nufsete + substantiv | |||
nufst + substantiv | nufst + substantiv | den/det nufste + substantiv | nufste + substantiv |
Opphav
av nuppe (2Betydning og bruk
nappe lett
Eksempel
- kua nufset henne i jakkeermet