Bokmålsordboka
mi 1
substantiv hankjønn
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en mi | mi-en | mi-er | mi-ene |
Opphav
fra italiensk; jamfør do (1Betydning og bruk
tredje tone i durskalaen
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en mi | mi-en | mi-er | mi-ene |