Bokmålsordboka
avskaffe
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å avskaffe | avskaffer | avskaffa | har avskaffa | avskaff! |
| avskaffet | har avskaffet | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| avskaffa + substantiv | avskaffa + substantiv | den/det avskaffa + substantiv | avskaffa + substantiv | avskaffende |
| avskaffet + substantiv | avskaffet + substantiv | den/det avskaffede + substantiv | avskaffede + substantiv | |
| den/det avskaffete + substantiv | avskaffete + substantiv | |||
Opphav
fra tyskBetydning og bruk
Eksempel
- avskaffe importrestriksjonene;
- avskaffe dødsstraff