Bokmålsordboka
mannjevning, mannjamning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en mannjamning | mannjamningen | mannjamninger | mannjamningene |
en mannjevning | mannjevningen | mannjevninger | mannjevningene | |
hunkjønn | ei/en mannjamning | mannjamninga | mannjamninger | mannjamningene |
ei/en mannjevning | mannjevninga | mannjevninger | mannjevningene |
Betydning og bruk
sammenligning mellom to personer for å finne ut hvem som er den beste