Bokmålsordboka
lekmann, legmann
substantiv hankjønn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en legmann | legmannen | legmenn | legmennene |
| en lekmann | lekmannen | lekmenn | lekmennene |
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en legmann | legmannen | legmenn | legmennene |
| en lekmann | lekmannen | lekmenn | lekmennene |