Bokmålsordboka
løslate, lauslate
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å lauslate | lauslater | lauslot | har lauslatt | lauslat! |
| å løslate | løslater | løslot | har løslatt | løslat! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| lauslatt + substantiv | lauslatt + substantiv | den/det lauslatte + substantiv | lauslatte + substantiv | lauslatende |
| løslatt + substantiv | løslatt + substantiv | den/det løslatte + substantiv | løslatte + substantiv | løslatende |
Opphav
jamfør late (1Betydning og bruk
sette fri, slippe løs
Eksempel
- bli løslatt fra fengselet