Bokmålsordboka
irrgrønn, eirgrønn
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| eirgrønn | eirgrønt | eirgrønne | eirgrønne |
| irrgrønn | irrgrønt | irrgrønne | irrgrønne |
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| eirgrønn | eirgrønt | eirgrønne | eirgrønne |
| irrgrønn | irrgrønt | irrgrønne | irrgrønne |