Bokmålsordboka
irre 2
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å irre | irrer | irra | har irra | irr! |
irret | har irret | |||
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
irra + substantiv | irra + substantiv | den/det irra + substantiv | irra + substantiv | irrende |
irret + substantiv | irret + substantiv | den/det irrede + substantiv | irrede + substantiv | |
den/det irrete + substantiv | irrete + substantiv |
Opphav
fra tyskBetydning og bruk
flakke planløst omkring