Bokmålsordboka
intrikat
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| intrikat | intrikat | intrikate | intrikate |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubestemt form | superlativ bestemt form |
| intrikatere | intrikatest | intrikateste |
Opphav
av latin intricare; jamfør intrigereBetydning og bruk
innviklet, vanskelig
Eksempel
- stille intrikate spørsmål;
- en intrikat sak