Bokmålsordboka
hvithval, hvitkval, kvithval, kvitkval
substantiv hankjønn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en hvithval | hvithvalen | hvithvaler | hvithvalene |
| en hvitkval | hvitkvalen | hvitkvaler | hvitkvalene |
| en kvithval | kvithvalen | kvithvaler | kvithvalene |
| en kvitkval | kvitkvalen | kvitkvaler | kvitkvalene |
Betydning og bruk
tannhval i narhvalfamilien som blir helt hvit som voksen;
Delphinapterus leucas