Bokmålsordboka
gnisse
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å gnisse | gnisser | gnissa | har gnissa | gniss! |
| gnisset | har gnisset | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| gnissa + substantiv | gnissa + substantiv | den/det gnissa + substantiv | gnissa + substantiv | gnissende |
| gnisset + substantiv | gnisset + substantiv | den/det gnissede + substantiv | gnissede + substantiv | |
| den/det gnissete + substantiv | gnissete + substantiv | |||
Opphav
av gniBetydning og bruk
- gi en fint skjærende eller knirkende lyd
Eksempel
- gresshoppene gnisser
- lage eller være utsatt for gnisninger
Eksempel
- ekteskapet gnisset