Bokmålsordboka
fjæremark, fjæremakk, fjøremakk, fjøremark
substantiv hankjønn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en fjæremakk | fjæremakken | fjæremakker | fjæremakkene |
| en fjæremark | fjæremarken | fjæremarker | fjæremarkene |
| en fjøremakk | fjøremakken | fjøremakker | fjøremakkene |
| en fjøremark | fjøremarken | fjøremarker | fjøremarkene |
Betydning og bruk
børstemark som graver i fjæresanden;
Arenicola marina