Bokmålsordboka
vranghet
substantiv hunkjønn eller hankjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en vranghet | vrangheten | vrangheter | vranghetene |
| hunkjønn | ei/en vranghet | vrangheta | ||
Betydning og bruk
det å være vrang (5)
Eksempel
- møte vond vilje og vranghet