Bokmålsordboka
stripping
substantiv hunkjønn eller hankjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en stripping | strippingen | strippinger | strippingene |
hunkjønn | ei/en stripping | strippinga |
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en stripping | strippingen | strippinger | strippingene |
hunkjønn | ei/en stripping | strippinga |