Bokmålsordboka
nikking
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en nikking | nikkingen | nikkinger | nikkingene |
| hunkjønn | ei/en nikking | nikkinga | ||
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en nikking | nikkingen | nikkinger | nikkingene |
| hunkjønn | ei/en nikking | nikkinga | ||