overgang
substantiv hankjønn
Opphav
jamfør norrønt yfirgangrTyding og bruk
- stad der ein kan kome seg over ein veg, ein jernbane og anna
- som etterledd i ord som
- fjellovergang
- fotgjengarovergang
- staden der unnarennet går over i sletta
Døme
- hopparen var ustø i overgangen
- fortsett reise med anna tog, annan buss eller liknande;
Døme
- trikkebilletten gjev rett til fri overgang til andre ruter
- det å gå over frå noko til noko anna
Døme
- overgangen frå sjøverts til landverts trafikk;
- framstillinga hadde for mange brå overgangar mellom momenta;
- overgang til katolisismen;
- overgangen frå skule til arbeidsliv;
- fotballspelaren tenkte på overgang til ein annan klubb
Døme
- overgangen mellom natt og dag;
- overgangen mellom romantikk og realisme;
- det er berre ein overgang