kompani
substantiv inkjekjønn
Opphav
gjennom tysk, frå fransk; frå mellomalderlatin companium ‘brødfellesskap’Tyding og bruk
- hæravdeling på opptil 200 soldatar under kommando av ein kompanisjef
Døme
- eit kompani blir delt inn i troppar
- som etterledd i ord som
- gardekompani
- infanterikompani
- stabskompani
- i overført tyding: flokk (1)
Døme
- be heile kompaniet til bords