sopran
substantiv hankjønn
Opphav
frå italiensk av; latin super ‘over’Tyding og bruk
- kvinne- eller barnerøyst i høgaste leiet
- songar(inne) med sopran (1)
- høgaste instrument i si gruppe, til dømes sopranfløyte og sopransaksofon
- parti for sopran (2) i ein komposisjon