Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv inkjekjønn

natur, vesen i personlegdomen

determinativ

norrønt sjalfr

til eit substantiv eller pronomen for å merkje ut at det er nett den eller det som det er tale om: personleg, i eigen person;
aleine (1), utan påverknad utanfrå
Døme
- han, ho sa det sjølv;
- sjølve stod dei berre og såg på;
- der kan du sjå sjølv;
- vere tolmodet sjølv – vere det personifiserte tolmodet;
- spørje seg sjølv;
- tvile på seg sjølv;
- gå til seg sjølv – gå til sin eigen heim, opphaldsstad og liknande;
- det seier seg sjølv – det er innlysande, opplagt
- i eigen person
  kongen sjølv;
  han sjølv gjorde det;
  han sjølv – husbonden, (arbeids)herren;
  sjølve presten;
  sjølve fanden
- på eiga hand, utan hjelp
  byggje hus sjølv;
  gjere alt sjølv
- den rette, eigenlege
  sjølve garden er bra, men husa er dårlege;
  sjølve sentrum er ikkje så stort;
  skjere seg inn på sjølve beinet
adverb: til og med, jamvel
Døme
- sjølv ho vart redd;
- alle, sjølv barna, var med;
- sjølv for deg blir dette for mykje