parentes
substantiv hankjønn
Uttale
parenteˊs; parangteˊsOpphav
frå gresk ‘mellomsetning’, av para ‘ved sida av’, en ‘i’ og thesis ‘setning’Tyding og bruk
- teikn i form av to bogar, to klammer, to spisse vinklar eller liknande før og etter ein teiknstreng;
Døme
- uttaleopplysninga står i parentes;
- tala i parentes viser til sidetal
- som etterledd i ord som
- bogeparentes
- hakeparentes
- sløyfeparentes
- vinkelparentes
- tekstdel som er skild ut frå samanhengen med parentesteikn
Døme
- formlane står i parentes;
- stryk parentesen!
Døme
- i parentes vil eg nemne ...
- forbigåande og uviktig episode
Døme
- åra i byen vart ein parentes i livet hennar