trafikk
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom tysk, fransk, frå italiensk traffico ‘handel, ferdsel’;Tyding og bruk
- ferdsel av køyretøy, syklistar og fotgjengarar på ein veg, ei gate, av tog på jernbanelinje, av båtar på sjøen, av fly i luftfart m.m.;
Døme
- politiet dirigerte trafikken;
- det er størst trafikk fredagane;
- livleg trafikk på fjorden
- det å sende eller frakte noko
- til dømes
- godstrafikk
- tungtrafikk