skjelett
substantiv inkjekjønn
Opphav
gjennom tysk; frå gresk skeleton (soma) ‘uttørka (kropp)'Tyding og bruk
- samanhengande system av knoklar hos ryggbeinsdyr som stør kroppen, gjev han form og vernar indre organ;
- ytre vernande skal hos lågare dyreslag
- berande, sambindande konstruksjon i bygg, skip og liknande
- grunndrag, skjema som ei framstilling eller liknande er bygd på