seter
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt setr, sætr ‘bustad, seter’, samanheng med sitjeTyding og bruk
- beiteområde med hus der ein bur og har buskapen om sommaren, særleg på fjellet;
Døme
- flytte på setra;
- vere budeie på ei seter;
- liggje på setra heile sommaren