Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

vogge 2

vogga

verb

Opphav

Tyding og bruk

gynge eller svage fram og attende frå den eine sida til den andre eller opp og ned
Døme
- graset voggar i vinden;
- måsen voggar i bølgjene
setje i gyngande eller svagande rørsle
Døme
- ho vogga barnet i blund;
- dei vogga seg i dansen

vogge 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt vagga; av vagge (

Tyding og bruk

spedbarnsseng som kan ruggast (eller huskast)

Døme

liggje i vogga;
dette vart ikkje sunge over vogga hennar – ho vart ikkje spådd ei slik framtid;
vogga hennar stod i Grimstad – ho vart fødd i Grimstad

Faste uttrykk

frå vogga til grava
heile livet

Fann du ordet du leita etter?