utsikt
substantiv hokjønn
Opphav
etter tysk; av ut og sjå (2Tyding og bruk
- høve til å sjå (vidt) utover;
Døme
- ha (god) utsikt (over dalen)
- det ein kan sjå frå eit nokså høgt punkt;
Døme
- nyte den vakre utsikta
- stad der ein ser vidt utover
Døme
- gå opp på utsikta
- det som ser ut til å hende framover;
Døme
- framtidsutsikt;
- vêrutsikt;
- det er inga utsikt til betring;
- det er gode, dårlege (el. lyse, mørke) utsikter i bransjen;
- utsiktene for årsveksten;
- det er el. har lange utsikter med prosjektet – er langt fram