tog
substantiv inkjekjønn
Opphav
lågtysk toch, genitiv toges, ‘ferd’, eigenleg ‘det å dra, trekkje’; i tyding 2 frå tysk ZugTyding og bruk
- det å dra, reise i følgje (med eit visst føremål);rekkje av noko som dreg i ei viss retning; jamfør vogntog (2)
- følgje (av personar) som går i ei viss retning og med eit visst føremål
Døme
- gå, marsjere i tog
- òg i sms som
- demonstrasjonstog
- fakkeltog
- syttandemaitog
- jernbanevogner i rad (etter trekkvogn, lokomotiv)
Døme
- når går toget?
- ta toget;
- det går fleire tog – òg overf: det kjem fleire sjansar
- òg i sms som
- lokaltog
- godstog
- jernbanetog
- lastebil eller trekkvogn med ein eller fleire tilhengjarar; jamfør vogntog (1)